Mythen en stoplichten

Ogenblikken vlucht ik van dit lichaam/ vloei ik langs het witte schuim/ met de vlucht van meeuwen.// Moeders stem ruist in de zee’, zijn een paar regels uit het openingsgedicht van de debuutbundel 

, van Alara Adilow. Moeiteloos hanteert ze de taal op een virtuoze manier. Daarover zei ze in een interview in Vuurland: “Ik ben een estheet: het gaat mij ook om de schoonheid van taal, wat voor constructies en sensaties die allemaal kan voortbrengen.”

Adilow (1988) is dichter en auteur van Somalische afkomst. De in april dit jaar verschenen debuutbundel 

, wordt beschreven als rauw en beeldend, over gender, queerness en het lichaam te willen ontvluchten.

lovend: “Het is een vreemd soort wereld waar Adilow de lezer in trekt, donker, fantastisch, grotesk, luguber. Religie speelt een rol, van traditionele rituelen (geestuitdrijvingen) tot een Mariaverschijning, er is sprake van hoererij, van seksuele fantasieën over de ‘mooiwitbillen’ van Mark Rutte, van dromen. En er klinkt verlangen, naar ‘een ruimte die mij niet uitsluit’. Wat 

 betreft, is Mythen en Stoplichten een van de kandidaten voor de C. Buddingh-prijs van volgend jaar.

Alara Adilow

Ogenblikken vlucht ik van dit lichaam/ vloei ik langs het witte schuim/ met de vlucht van meeuwen.// Moeders stem ruist in de zee’, zijn een paar regels uit het openingsgedicht van de debuutbundel Mythen en Stoplichten, van Alara Adilow. Moeiteloos hanteert ze de taal op een virtuoze manier. Daarover zei ze in een interview in Vuurland: “Ik ben een estheet: het gaat mij ook om de schoonheid van taal, wat voor constructies en sensaties die allemaal kan voortbrengen.”

De Studio - Rotonde

Aya Sabi | Flitsverhalen

Half leven

Hoe pijn blijft zingen en generaties openbreekt en verbindt en hoe de warmte of juist de kilte die een mens afgeeft een thuis kunnen zijn, daarover schrijft Aya Sabi (1995) in haar nieuwe boek 

. In deze familiekroniek voert ze vervlogen en verdrukte herinneringen op, van ontheemding en vervreemding, van Marokko tot de Lage Landen.

Sabi woont in Vlaanderen en is, naast haar studie Biomedische Wetenschappen, schrijver en columnist. Zelf zegt ze over haar schrijverschap: “Schrijven is een poging om mijn plek op de wereld te veroveren. Ik ben een deel van een minderheidsgroep die zolang ze zelf niet spreekt enkel anderen over haar zal horen spreken. […] Dit is de wereld die ik met woorden voor mezelf schets. Wees welkom. En weet dat deze wereld, zoals de wereld daarbuiten, veranderlijk is. Dat wij kiezen hoe we de wereld zien. Wreed, dan zijn woorden troost. Mooi, dan zijn woorden erkenning.”

, kon meteen rekenen op een nominatie voor de LangZullenWeLezen-trofee en de Opzij Literatuurprijs. Sabi geniet bovendien een stevige live-reputatie. In 2020 werd ze door NRC benoemd tot een van de literaire talenten van het jaar.

Aya Sabi

Hoe pijn blijft zingen en generaties openbreekt en verbindt en hoe de warmte of juist de kilte die een mens afgeeft een thuis kunnen zijn, daarover schrijft Aya Sabi (1995) in haar nieuwe boek Half leven. In deze familiekroniek voert ze vervlogen en verdrukte herinneringen op, van ontheemding en vervreemding, van Marokko tot de Lage Landen.

Dirk Leyman is literair journalist, veelgevraagd interviewer en auteur. Sinds 2000 is hij verbonden aan de krant 'De Morgen' als boekenjournalist. Hij volgt er onder meer Nederlandse en Franse literatuur op en maakt schrijversinterviews, reportages en recensies.

Leyman schrijft regelmatig ook voor talloze andere publicaties en media over fotografie, cultuur en literatuur. Hij stelde twee literaire stedenboeken samen: Gent, de dubbelzinnige (2000, met Marco Daane) en Nice, muze van azuur (2004). In 2015 verscheen het prima onthaalde Lezen, een gebruiksaanwijzing. De wereldliteratuur in vijftig personages (met tekeningen van Brecht Evens). In 2016 publiceerde Leyman Europe Express, een bijzondere tijdreis door de toeristische Europese hotspots van weleer aan de hand van zijn vintage leporello- en reisfolderverzameling.

Zijn literaire nieuwssite De papieren man (2006-2011), nog steeds actief op Facebook, werd bekroond met de Dutch Bloggie als beste literatuurweblog en de Parnassusprijs van het Vlaams Fonds voor de Letteren. Leyman zetelt ook in diverse letterenjury's. Hij is redactiesecretaris-eindredacteur van het tijdschrift DW B en werkt aan een boek over Parijs.

Dirk Leyman

Jeroen Olyslaegers - Wildevrouw (Voorleesfragment)

Wildevrouw

Jeroen Olyslaegers (Mortsel, 1967) woont en werkt in Antwerpen waar hij columns, theaterteksten en proza schrijft. “Ik ben gefascineerd door het verleden omdat het ons de rare kans biedt om echo’s te vinden in het heden”, zei hij vorig jaar in een interview. 

: “Ik was vastbesloten een historische roman te schrijven die werkt als een teletijdmachine. Als de lezer door mijn boek niet het gevoel zou hebben door 16e-eeuws Antwerpen rond te lopen, dan zou ik hebben gefaald.” De roman eindigde bovenaan de Vlaamse en Nederlandse bestsellerlijsten. Voor zijn schrijven heeft Olyslaegers dan ook één regel, zo vertelde hij tijdens een interview in 

: “het mag nooit, nooit, nooit saai zijn.” 

 uit 2009 dat genomineerd werd voor de Gerard Walschap Literatuurprijs en 

 (2012) maakte hij een rentree in de Nederlandse letteren. De doorbraak kwam met de roman 

 uit 2016, het sluitstuk van zijn trilogie over onze ontspoorde tijd en de plek van het individu tegenover de gemeenschap. Het boek werd bekroond met vele prijzen en stond op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs en de Inktaap.

Jeroen Olyslaegers

De Studio - Salon

“I am a woman in a sci fi discourse. When really did imagining new worlds became such a manly thing?” Vraagt actrice en schrijfster Maria Magdalena de Cort (2000, Brussel) zich af in de track ‘Animatronic’. Zij is de helft van Moenen & Mariken, de andere helft wordt gevormd door producer en muzikant Neil Claes (2001, Sint Truiden). Het tweetal omschrijft Moenen & Mariken als ‘het rebelse kind van de altijd-sneller generatie.’

Moenen & Mariken brengt via techno twee oude geliefden weer samen voor een innige omhelzing: poëzie en muziek. En met een knipoog naar inspiratiebronnen als Laurie Anderson, Anne Clark, Sappho en punkpoetry. Daarbij is de taakverdeling in Moenen & Mariken duidelijk: beide bedienen synthesizers, maar Claes tekent voor extra elekronica en De Cort levert de stem aan.

“You blocked my fucking phone number, so yeah, I shall become the crazy cake lady if you insist”, vertelt De Cort verder in ‘Animatronic’. De teksten van de tracks van Moenen & Mariken beschrijven stillevens grenzend aan het surreële en sardonische. Met wisselende gezichtspunten in hetzelfde tempo als de pulserende live technogeluiden die de gedichten begeleiden.

Moenen & Mariken

BRIK TU-TOK - LIVE - BACK BACK BACK

De op zijn zachtst gezegd onconventionele band Brik Tu-Tok is het geesteskind van acteurs en theatermakers Maxim Storms en Linde Carrijn. “We zijn een ervaring. Wij zijn iets om mee te maken”, zei het tweetal en niets is minder waar. Hun concerten geven ze via performances en zijn een versmelting tussen het maken van muziek en theater. Daarover zeggen ze: “Die beide kunstvormen samen, dat is onontgonnen terrein,daar is nog veel in te onderzoeken.Daar genieten we van, van dat grensoverschrijdende, mysterieuze, primitieve, van dingen die je niet kan definiëren.”

De brede arrangementen van het duo bestaan uit geluiden van samples en allerlei zelfgemaakte objecten. bij Brik Tu-Tok kan namelijk alles een instrument zijn, van keukenapparatuur tot dingen van de straat. Het tweetal zelf verschijnt in verschillende gedaantes en vormen. Nu eens grotesk, dan weer humoristisch, met muziek die doet denken aan bands als B52’s, Moondog en The Residents. Sonisch rauw en visueel pakkend, blijft een optreden van Brik Du-Tok lang nazinderen als de muziek is afgelopen en de zaallichten aangaan.

Brik Tu-Tok

De Studio - Grote Zaal

Vermogen

"Ik speel graag in op de verwachtingen van de lezers om ze vervolgens in de zeik te zetten", zei Diaz twee jaar geleden in een interview. Bezoekers van Crossing Border konden hem horen voordragen uit zijn werk in 2019. Nu is hij terug met 

, zijn nieuwe boek dat in september uitkomt. Het is de tweede meesterlijke roman van een auteur wiens boeken in meer dan twintig talen zijn vertaald.

 reizen we af in een roman die meer dan een eeuw omspant en waarin Diaz op een elegante manier verschillende elkaar beconcurrerende verhaallijnen tot elkaar laat spreken. We ontmoeten Benjamin en Helen Rask. Iedereen in het New York van de roaring twenties heeft wel van de legendarische Wall Street tycoon en de dochter van een excentrieke aristocraat gehoord. Samen hebben ze de top van een wereld van schijnbaar eindeloze rijkdom bereikt, maar er zijn geruchten. Wat was de prijs die ze ervoor moesten betalen? Dat is het mysterie in het centrum van de succesvolle jaren dertig roman 

Hoewel Hernan Díaz (1973) werd geboren in Argentinië en opgroeide in Zweden, heeft hij het grootste deel van zijn leven in Amerika doorgebracht. Hij ziet zichzelf dan ook als een Amerikaanse schrijver: “Amerika is het land waar ik het meest van houd en dat mij zowel persoonlijk als literair heeft gevormd”, gaf hij toe.

Hernan Diaz

"Ik speel graag in op de verwachtingen van de lezers om ze vervolgens in de zeik te zetten", zei Diaz twee jaar geleden in een interview. Bezoekers van Crossing Border konden hem horen voordragen uit zijn werk in 2019. Nu is hij terug met Vermogen, zijn nieuwe boek dat in september uitkomt. Het is de tweede meesterlijke roman van een auteur wiens boeken in meer dan twintig talen zijn vertaald.

Kijk ons dansen

We are all monsters: interview with Leïla Slimani, author of Adèle and Lullaby

Prix ​​Goncourt-winnares Leïla Slimani (1981) werd geboren in Marokko, dat ze op 17-jarige leeftijd verruilde voor Frankrijk om in Parijs politieke wetenschappen en mediastudies te studeren. Ze dacht erover om actrice te worden, volgde een acteercursus en kreeg bijrollen in twee films. Daarna koos ze voor de journalistiek. Ze werd gearresteerd in Tunesië terwijl ze verslag deed van de Arabische Lente, waarna ze freelancer werd en haar eerste roman schreef.

 veranderde ze van richting, zei Leila Slimani tijdens een Borderkitchen-interview twee jaar geleden: "Ik wilde het soort roman dat ik ging schrijven veranderen... Ik wilde iets groters, ik wilde de grote ruimte en het klimaat en lange jaren, ik wilde een personage volgen van zijn kindertijd tot zijn dood, waarschijnlijk omdat ik dat als lezer leuk vind. Toen ik een tiener was, was ik een grote fan van de Russische saga.” Het boek werd een enorme hit.

 (2022) is gebaseerd op haar eigen familiegeschiedenis. Daarin volgen we haar moeder die op een arme boerderij opgroeide, maar toch de eerste vrouwelijke gynaecoloog van Marokko werd.

Leïla Slimani

De gevaren van roken in bed

Gezien als een van de meest originele en belangrijke schrijvers van haar generatie, presenteert Mariana Enriquez (1973) haar nieuwe boek 

 tijdens een magische avond op Crossing Border.

In deze anthologie van deze absolute top van de Zuid-Amerikaanse auteurs, treedt het angstaanjagende het alledaagse binnen en pendelen we heen en weer tussen realisme en het bovennatuurlijke. Stap een Buenos Aires binnen, een stad die gebukt gaat onder moordneigingen en morbide verlangens, waar vermiste kinderen uit de dood opstaan en in opgegraven botten een verschrikkelijke vloek rust. In deze enorm succesvolle anthologie behandelt de Argentijnse schrijver thema’s als wraak, hekserij, jaloezie, moord en verdwijningen. Maar het is vooral een boek over vrouwen en meisjes die hun donkerste neigingen niet langer kunnen negeren.

“Lezers raken met afschuw vervuld als ze een van mijn verhalen lezen over een kind dat op straat leeft bijvoorbeeld, maar de waarheid is dat ze zulke kinderen elke dag zien. Zoveel ervan, slapend in portieken, hongerig, smerig. Maar als ze het lezen, vragen ze hoe ik zo ver kan gaan. De waarheid is, ik ga helemaal niet ver”, zei ze vorig jaar in een interview.

Mariana Enriquez

Gezien als een van de meest originele en belangrijke schrijvers van haar generatie, presenteert Mariana Enriquez (1973) haar nieuwe boek De gevaren van roken in bed tijdens een magische avond op Crossing Border.

Bent Van Looy (1976) studeerde schilderkunst aan St. Lucas in Gent. Hij won de Humo’s Rock Rally in 1998 als lid van Das Pop, waarna de band begon te toeren door Europa en Japan. Terug thuis hield hij zich bezig met zowel radio-als televisiewerk en ontwierp hij ook zijn eigen modelabel 

. Hij bleef actief als drummer bij de band Soulwax en bracht zijn eerste soloplaat 

 in 2013 uit. Hij was te zien als coach in 

(2014-2015). In 2016 kwam zijn tweede soloplaat Pyjama Days uit en in 2018 volgde het album 

. In 2019 speelde Bent zichzelf in de Vlaamse televisiereeks 

Bent exposeerde reeds in S.M.A.K. Gent, BOZAR Brussel en Gallery Sofie Van De Velde en Plus-One Gallery in Antwerpen, alsook in Super Dakota Brussel.

Bent van Looy

Bent Van Looy (1976) studeerde schilderkunst aan St. Lucas in Gent. Hij won de Humo’s Rock Rally in 1998 als lid van Das Pop, waarna de band begon te toeren door Europa en Japan. Terug thuis hield hij zich bezig met zowel radio-als televisiewerk en ontwierp hij ook zijn eigen modelabel The Jante Law. Hij bleef actief als drummer bij de band Soulwax en bracht zijn eerste soloplaat Round the Bend in 2013 uit. Hij was te zien als coach in The Voice Van Vlaanderen (2014, 2016) en in rubriek De Wandelaar in Café Corsari (2014-2015). In 2016 kwam zijn tweede soloplaat Pyjama Days uit en in 2018 volgde het album Yours Truly. In 2019 speelde Bent zichzelf in de Vlaamse televisiereeks Fiskepark.

Bent exposeerde reeds in S.M.A.K. Gent, BOZAR Brussel en Gallery Sofie Van De Velde en Plus-One Gallery in Antwerpen, alsook in Super Dakota Brussel.

De Studio

Bent Van Looy

Jan Ducheyne is schrijver, performer, host en muziekselecteur. Daarnaast is hij frontman van het muzikale avant garde kwartet Noodzakelijk Kwaad. Hij is medeoprichter van de Partij voor Poëzie, dat maar één doel heeft: meer poëzie, altijd en overal.

Legendarisch is zijn optreden uit 2021 tijdens het Brussels Planetarium Poetry Fest, waarvoor hij speciaal het gedicht ‘Laat de planeten ons vergeten’ schreef. “Een opgewekt gedicht over het einde van de wereld”, noemde hij het tijdens een interview. Het toont vooral zijn kwikzilveren speelsheid aan, of hij nou kruipt in de huid van stalmeester van de Sprekende Ezels, een laagdrempelig podium voor dichtkunst, muziek en humor, als DJ Monsieur Le Selecteur in Club Terminus waar hij al bijna twintig jaar huis-DJ is, of als zijn alter ego Don Jazzanova dat één van de vaste leden van het Poëziebordeel is. Een ding staat vast: Jan Ducheyne is een rasechte performer in de geest van de grote Beat Poets Jack Kerouac en William Burroughs.

Jan Ducheyne

Susobrino (BE) — Live at ESNS 2022

Susobrine betekent letterlijk ‘jouw neef’. Achter deze sympathieke artiestennaam gaat de Belgische Boliviaan Bart van Obbergen Perze schuil. Als kind ontdekte hij zijn voorliefde voor het maken van muziek. “‘Ik begon met een kindersynthesizer en probeerde alles wat ik hoorde na te spelen. Of ik improviseerde gewoon over de muziek die toevallig voorbijkwam op de radio heen”, vertelde hij onlangs in een interview. 

Susobrino maakt lichtvoetige en meditatieve etnotronica. Zijn inspiratiebronnen daarbij zijn zijn Boliviaanse roots en muziek uit ale windstreken, van Latijns-Amerikaanse en Afrikaanse tot Aziatische muziek. Maar ook het Amazoneregenwoud dat hij bezocht en waar hij geluidsopnames maakte: “Alleen de natuur gaf me al 83 gigabytes aan audio: vogels, water, echo’s, ruimtes, de wind door de planten en bomen, et cetera”. Daarnaast verzamelt hij verwoed muziekinstrumenten, liefst nog gebruikt, want: “Een oude gebroken tamboerijn heeft veel meer karakter dan een gloednieuwe.”

Susobrino

Het derde land

Het derde land - Karina Sainz Borgo

De debuutroman van de Venezolaanse journalist en schrijver Karina Sainz Borgo (1982) werd alom geprezen als ‘groots’ en ‘adembenemend’. Nu is ze terug bij Crossing Border met haar briljante tweede roman 

Opnieuw vertelt ze haar verhaal op een prachtige, poëtische manier. We volgen Angustias Romero, die met haar man en tweelingkinderen te voet op de vlucht zijn voor een mysterieuze ziekte die zich door het land verspreidt.

Er is verlies en rouw, maar ook het aanhalen van banden in de aanwezigheid van corruptie en de vervagende grenzen tussen leven en dood. Het is een mythisch drama met verontrustende parallellen met de realiteit van vandaag de dag, een subthema dat ook te vinden was in haar debuut, dat het gevecht van een vrouw om te overleven beschrijft in een Venezuela dat is weggezonken in geweld en anarchie. Maar daaronder schuilt veel meer, legde ze in een interview uit: “I probeer te schrijven met metaforen. Ik laat de lezer altijd weten dat ik praat over iets universeels.”

Karina Sainz Borgo

De debuutroman van de Venezolaanse journalist en schrijver Karina Sainz Borgo (1982) werd alom geprezen als ‘groots’ en ‘adembenemend’. Nu is ze terug bij Crossing Border met haar briljante tweede roman Het Derde Land.

Dromer

Interview with Benedict Wells

Als we de Duitse schrijver Benedict Wells (1984) op deze editie van Crossing Border verwelkomen, ontmoeten we een schrijver wiens ster rijst met elk boek dat hij schrijft. 

Over zijn laatste titel 

 waren de recensies weer lyrisch en het stond internationaal lange tijd in de bestseller lijsten. Onlangs vertelde Wells in 

 over zijn eigen ‘hobbelige jeugd’. En van zijn ouders was bipolair, de andere had constante geldproblemen. “Vanaf mijn zesde zat ik in een tehuis voor kleine kinderen, ik heb in totaal dertien jaar in internaten gezeten, maar ik voelde altijd de liefde van mijn ouders op de achtergrond.”

In Augustus verschijnt zijn nieuwe roman 

, Een niet eerder vertaalde roman uit het oeuvre van de jonge schrijver.

Benedict Wells

Als we de Duitse schrijver Benedict Wells (1984) op deze editie van Crossing Border verwelkomen, ontmoeten we een schrijver wiens ster rijst met elk boek dat hij schrijft. 

Over zijn laatste titel Hard Land waren de recensies weer lyrisch en het stond internationaal lange tijd in de bestseller lijsten. Onlangs vertelde Wells in de Volkskrant

Marie Darah, geboren in 1989 en afkomstig uit Charleroi, is een multidisciplinair artiest die zich identificeert als gender fluid en er een vegan levenstijl op nahoudt. Naast hun succes binnen het veld van de Slam Poetry - ze is in 2021 de winnaar van het Belgische en Europees kampioenschap Slam - is Darah ook verbonden aan het theatercollectief 

Marie Darah

Marie Darah, geboren in 1989 en afkomstig uit Charleroi, is een multidisciplinair artiest die zich identificeert als gender fluid en er een vegan levenstijl op nahoudt. Naast hun succes binnen het veld van de Slam Poetry - ze is in 2021 de winnaar van het Belgische en Europees kampioenschap Slam - is Darah ook verbonden aan het theatercollectief Les voyageurs sans bagage en is die de auteur van de boeken Depuis que tu n’ as pas tiré en het recente Sous le Noir du Tarmac/Beneath Black Tar.

, het resultaat van zes jaar lang intens schrijven en een unieke blik in de literaire en poëtische kant van een van de meest getalenteerde songwriters van haar generatie.

Orlam

Niet alleen is PJ Harvey een van de meest getalenteerde songwriters van haar generatie, een tweevoudige winnaar van de Mercury en ontelbaar veel andere muziekprijzen, ze is ook een enorm begenadigd dichter, zoals haar nieuwe boek 

 laat zien. Bij Crossing Border krijgen we een unieke blik op deze literaire en poëtische kant van haar artistieke genialiteit. In het schitterende verhalende gedicht 

 neemt PJ Harvey ons mee naar een magisch-realistische versie van West Country, een streek in Engeland en haar geboortegrond en inspiratiebron. Hierover zei ze recent in een interview: “Dorset is licht en donker, extase en melancholie.” Gebruikmakend van rituelen, kinderliedjes, gezangen en het bijgeloof van het platteland van West County, is het een opmerkelijk coming-of-age verhaal en het resultaat van zes jaar lang intens schrijfwerk. Het is ook het eerste boek sinds jaren dat geheel in het dialect van Dorset geschreven werd. In 

 volgen we de negen jaar oude Ira en andere bewoners van Underwhelem maand na maand, gedurende het laatste jaar van haar kinderonschuld. Het resultaat is een briljant poëtisch canvas van licht en schaduw, met hints van geweld, seksuele verwarring en perversie, afgezet tegen momenten vol zonlicht en extatische gelukzaligheid.

PJ Harvey

Niet alleen is PJ Harvey een van de meest getalenteerde songwriters van haar generatie, een tweevoudige winnaar van de Mercury en ontelbaar veel andere muziekprijzen, ze is ook een enorm begenadigd dichter, zoals haar nieuwe boek Orlam laat zien. Bij Crossing Border krijgen we een unieke blik op deze literaire en poëtische kant van haar artistieke genialiteit. In het schitterende verhalende gedicht Orlam neemt PJ Harvey ons mee naar een magisch-realistische versie van West Country, een streek in Engeland en haar geboortegrond en inspiratiebron. Hierover zei ze recent in een interview: “Dorset is licht en donker, extase en melancholie.” Gebruikmakend van rituelen, kinderliedjes, gezangen en het bijgeloof van het platteland van West County, is het een opmerkelijk coming-of-age verhaal en het resultaat van zes jaar lang intens schrijfwerk. Het is ook het eerste boek sinds jaren dat geheel in het dialect van Dorset geschreven werd. In Orlam volgen we de negen jaar oude Ira en andere bewoners van Underwhelem maand na maand, gedurende het laatste jaar van haar kinderonschuld. Het resultaat is een briljant poëtisch canvas van licht en schaduw, met hints van geweld, seksuele verwarring en perversie, afgezet tegen momenten vol zonlicht en extatische gelukzaligheid.

 Handelsbeurs Antwerpen

Max Porter

PJ Harvey (poetry)

Omar Ba is consultant, mensenrechten activist actief rond thema’s als diversiteit en inclusie. Hij was tien jaar lang directeur van het Platform Afrikaanse Gemeenschappen . Heeft Afrikaanse kunst & filmfestival CINEMAF mee opgericht en ook Blaxploiration. Is bestuurder bij Nuff Said en vroeger bij Kif Kif, Arenbergschouwburg en het COMRAF van het Afrikamuseum. Hij was ook curator van het Literair festival het betere boek editie Unthink Africa met auteurs uit verschillende afrikaanse landen waaronder David Diop .

Hij is ook vertegenwoordiger geweest van de van de European Network Against Racism, coördinatie België en medeoprichter van ENPAD ( European Network of Peoples of African Descent)

Publiceerde meermaals over inclusie, diverse nationale en internationale maatschappelijke kwesties en collectieve geschiedenis. Hij wordt zeer vaak uitgenodigd als spreker rond thema’s als Afrikaanse geopolitiek, dekolonisatie en samenleving kwesties zoals diversiteit en inclusie .

Omar Ba

De diepst verborgen herinnering van de mens

Met de Frans-Senegalese schrijver Mohamed Mbougar Sarr heeft Crossing Border een bijzondere auteur kunnen uitnodigen: de prijswinnaar van de prestigieuze Prix de Goncourt die Sarr (1990) vorig jaar won, voor zijn roman 

 Hij is daarmee een van de jongste schrijvers en de eerste schrijver uit Afrika die deze beroemde prijs in de Franstalige literatuur mocht ontvangen.

 verschijnt later dit jaar. Een recensent beschrijft het boek als een duizelingwekkende mix van ingrediënten. Het bevat buitenaardse mystieke krachten, reflecties over de twee wereldoorlogen, een kritiek op racisme, een verzonnen schrijver die beschuldigd wordt van plagiaat, stripclubs, een vrouwelijke Haïtiaanse dichter en een complex plot met Nazi’s. “Het is prachtig verteld en geschreven in prachtig Frans en overduidelijk verdiende het de Prix de Goncourt.”

Sarr groeide op in Senegal als de zoon van een dokter. Studies brachten hem naar Frankrijk waar hij ging schrijven Hij debuteerde in 2014 met 

, een verhaal over een fictief stadje onder het bewind van een groep Islamitische jihadisten won drie prijzen. Vorig jaar zei hij tijdens een interview: “Ik verdedig het idee van een open literatuur, waarin alle soorten van voorstellingsvermogen hun plaats vinden.”

Mohamed Mbougar Sarr

Met de Frans-Senegalese schrijver Mohamed Mbougar Sarr heeft Crossing Border een bijzondere auteur kunnen uitnodigen: de prijswinnaar van de prestigieuze Prix de Goncourt die Sarr (1990) vorig jaar won, voor zijn roman La plus secrète mémoire des hommes. Hij is daarmee een van de jongste schrijvers en de eerste schrijver uit Afrika die deze beroemde prijs in de Franstalige literatuur mocht ontvangen.

Afropeaan

“Het idee dat een zwart persoon door Europa reist is voor veel mensen radicaal”, stelde schrijver, fotograaf en televisiejournalist Johnny Pitts dit jaar in 

Pitts groeide op in het Engelse Sheffield, als kind van een zwarte vader en witte moeder. in 2013 reisde hij backpackend door Europa. Zo ontdekte hij dat de geschiedenis van zwarte Europeanen heel verbrokkeld is. Wat betekent het om een Zwarte Europeaan te zijn? Pitts trok met camera en notitieboek door Europa, op zoek naar zwarte stemmen en een Afro-Europese identiteit.

De reis begon in zijn geboortestad en bracht hem naar Parijs, Brussel, Amsterdam, Berlijn, Stockholm, Moskou, Marseille, Rome en Lissabon. Overal ontmoette hij Europeanen met Afrikaanse wortels die nieuwe identiteiten smeden.

 is een indrukwekkend verslag van die zoektocht naar wat hen verbindt. En er gloort zelfs licht, vertelde hij in een interview: “Aan het eind van mijn reis voelde ik me optimistisch, op persoonlijk vlak. Ik heb een basis voor mijn leven geweven. Ik bekeek Europa met andere ogen, en ik hoopte dat de lezers dat ook kunnen. Niet alleen mijn boek was reden voor optimisme maar ook wat er ontsluierd is in mijn boek. Al die geleefde ervaringen, ook van honderden jaren terug.”

Johny Pitts

“Het idee dat een zwart persoon door Europa reist is voor veel mensen radicaal”, stelde schrijver, fotograaf en televisiejournalist Johnny Pitts dit jaar in de Volkskrant.

Pitts groeide op in het Engelse Sheffield, als kind van een zwarte vader en witte moeder. in 2013 reisde hij backpackend door Europa. Zo ontdekte hij dat de geschiedenis van zwarte Europeanen heel verbrokkeld is. Wat betekent het om een Zwarte Europeaan te zijn? Pitts trok met camera en notitieboek door Europa, op zoek naar zwarte stemmen en een Afro-Europese identiteit.

Roderik Six (1979) is literair journalist bij Knack, columnist en romancier. Hij schreef de bekroonde V-trilogie, Monster en recent verscheen ook Klem, een samenwerking met beeldend kunstenaar Sven Verhaeghe. Hij woont en werkt in Gent.

Roderik Six

De Belofte

De goede dokter

Als de Zuid-Afrikaanse schrijver Damon Galgut (1963) binnenkomt, begroet Crossing Border de MAN Booker winnaar van vorig jaar, voor zijn roman

 (2021). Zijn boek werd een internationale bestseller en is in 33 landen uitgegeven. In deze roman ontmoeten we een Zuid-Afrikaanse familie die worstelt met de historische schuld aan hun zwarte huishoudster.

De recensies zijn laaiend, en roepen Galgut uit tot een krachtige stem in het Zuid-Afrikaanse proza en een van de beste schrijvers van het land. Het zette voor Galgut, die op een klein kamertje in Kaapstad woont, de wereld wel even op zijn kop, gaf hij vorig jaar toe in een interview. “Ik moet nog wennen aan zoveel aandacht. Het is voor mij niet vanzelfsprekend. Meestal moet je vechten om aandacht voor een boek. Nu is het het tegenovergestelde.”

Zeven van zijn titels werden in het Nederlands vertaald. 

, een verhaal over wantrouwen en verraad dat je op het puntje van je stoel laat zitten, werd dit jaar herdrukt.

Damon Galgut 

Als de Zuid-Afrikaanse schrijver Damon Galgut (1963) binnenkomt, begroet Crossing Border de MAN Booker winnaar van vorig jaar, voor zijn roman De Belofte (2021). Zijn boek werd een internationale bestseller en is in 33 landen uitgegeven. In deze roman ontmoeten we een Zuid-Afrikaanse familie die worstelt met de historische schuld aan hun zwarte huishoudster.

Bombataz - Hi Heels

Het Brusselse Bombataz won eerder nog de Red Bull Elektropedia Award voor meest beloftevolle artiest, knalde het debuutalbum 

 midden in de corona pandemie de lucht in, en is eerlijk gezegd niet voor één gat te vangen. 

Alleskunners, zo wordt het viertal muzikanten omschreven. Daardoor kunnen ze uit schijnbaar elk muzikaal genre elementen plukken, of het nu een vleugje jazz is of wat dansbare funk of synthpop. 

Toch verzandt Bombataz niet in moeilijke arrangementen om zoveel eclectische stijlen aan elkaar te plakken. Integendeel, de cocktail van de Brusselse muzikanten is dansbaar to the max. Vooral tijdens live shows, waarbij het podium vakkundig met de grootst mogelijke nonchalance met de grond gelijk gemaakt wordt. “De nummers zijn vaak dan ook organisch ontstaan tijdens het spelen over een beat of dergelijke”, zei bandlid Vitja Pauwels tijdens een interview. “We jammen vaak en nemen daarbij alles op. Een interessant idee halen we eruit en daar bouwen we op verder. We willen simpelweg datgene spelen dat voor ons natuurlijk aanvoelt en dat bovendien het publiek kan laten dansen. We zien onszelf ook vooral als een live-band, waar dat dansbare aspect nog meer belicht kan worden.”

Bombataz

Het Brusselse Bombataz won eerder nog de Red Bull Elektropedia Award voor meest beloftevolle artiest, knalde het debuutalbum Olympics of Love midden in de corona pandemie de lucht in, en is eerlijk gezegd niet voor één gat te vangen. 

Dienne - Mio Signore

Dienne is een componist, zangeres en multi-instrumentalist uit België. Ze maakt nummers en soundscapes die beelden, herinneringen en verhalen oproepen zoals die voor haar geestesoog verschijnen. Als kind speelde ze hobo, waarna ze ook piano en fluit aan haar repertoire toevoegde.

Dienne maakte soundtracks voor theater- en dansvoorstellingen, maar is bij het brede publiek toch vooral bekend als helft van Lili Grace. Haar debuutalbum Addio met tien tracks verscheen dit jaar op 

Dienne schreef Addio na de dood van haar grootmoeder als gevolg van covid waarbij Dienne door de reisbeperkingen geen afscheid kon nemen. Daarom wilde ze haar ‘Addio’ in muzikale vorm brengen. Het werd een 32 minuten lange en magistrale studie over verlies en rouw, een werk van onmiskenbaar grootse intimiteit en filmische schoonheid dat af en aan rolt als de golven van een ingetogen zee.

Dienne

Is de Brusselse DJ en muzikant in het electrogenre Victor de Roo omstreden, zoals zijn biografie stelt, of is hij juist één van de gezichten van de Brusselse Underground? Daarover zegt hij in een interview eerder dit jaar: “‘Underground’ is ook maar een paraplubegrip, het dekt slechts een deel van de lading. Pas ik daarin? Ik weet het niet. Ik neem er even graag afstand van als dat ik er toenadering toe zoek. Maar als het dan toch een moment is om die scene te vertegenwoordigen, doe ik dat graag.”

De Roo startte zijn muzikale carrière op zijn elfde jaar en groeide uit tot toonaangevende Brusselse DJ en producer met een eclectisch oeuvre. “Iedereen moet zich schikken, maar binnen de muziek wil ik een ruimte creëren waarin ik zo min mogelijk regels moet volgen”, zegt hij daarover.

Victor de Roo Is ook onderdeel van de bands De Nooit Moede, Vanderschrick en Prutser; hij bracht met Alex Deforce de plaat ‘Nachtdichter’ uit, maakte een EP met Meetsysteem (NL) en hij stond aan de wieg van de Nederlandstalige new wave groep De Nooit Moede. Hij toert graag solo met de Franstalige zangeres Rachel Sassi.

Victor De Roo

Rachel Sassi, Victor De Roo - Live at Lijfstroom (Ostend)

Rachel Sassi schrijft, zingt en staat op de planken in theaterstukken en films uit het experimentele cinema genre. Ze schreef Contre-Lame dat in 2017 verscheen, en ze zong ook tot dat jaar in de band Pierre Normal. Tegenwoordig draagt ze haar teksten solo voor of begeleid door muzikant Frédérique Franke. 

Sassi werkt ook samen met Victor de Roo met wie ze een Franstalig synthwave-/new wave-duo vormt. Hun eerste EP 'Paysages tristes', is eerder dit jaar verschenen op Kontakt Group, De Roo's eigen label.

“Ze voelen elkaar muzikaal sterk aan. De koude beats van Victor staan in sterk contrast met de warme, heldere vocals van Rachel. Er lijkt zelfs een elektronisch gevecht te ontstaan tussen licht en duisternis, hardheid en zachtmoedigheid. De contrasten reiken elkaar de hand, de twee tegenpolen vullen elkaar perfect aan. Een mooie versmelting”, schreef een recensent over een optreden van het duo eerder dit jaar. Met name het ‘betoverend klankentapijt van Victor en de zalvende stem van Rachel’, waren van buitengewone klasse.

Rachel Sassi

Victor De Roo &  Rachel Sassi

Van zijn met drugs doorweekte losbandigheid in de rock bands Happy Mondays en Black Grape tot het winnen van Celebrity Big Brother, natuurlijk ook compleet stoned, Mark ‘Bez’ Berry heeft het allemaal meegemaakt. Zijn carrière is doordrenkt van een lawine aan geestverruimende middelen en toen een journalist hem vroeg waarom hij daar zoveel van innam, antwoordde hij kort: “Het is mijn werk.”

Hij werd geboren in een gezin waarin zijn moeder een verpleegster was en zijn vader lid van een antiterrorisme eenheid. Op zijn 17e zat hij drie jaar in de bak wegens een beroving.

De buitengewone achtbaan die zijn leven is werd vastgelegd in het kleurrijke boek 

Maar het beste kun je zelf luisteren naar wat hij te vertellen heeft. Of het nou gaat om zijn escapades als sambaballen zwaaiende danser bij Manchesters rave rock legendes Happy Mondays of zijn tv optredens, die hem genoeg geld opleverden om zijn black cab te pimpen met twintig luidsprekers en vijftien tv schermen, Bez kan het je allemaal vertellen.Zoals hij zei in een interview dit jaar: “Ik was een nachtmerrie, zelfs als baby.”

Bez (Happy Mondays)

Andrew Perry

Melissa Giardina is het gezicht van Vindetta! Een bedrijf dat alles verenigt wat Melissa het liefst doet: moderatie, interviewen, redigeren, vertalen, PR en communicatie. Daarnaast is ze een notoir veellezer en werkte ze jarenlang als boekhandelaar. Ze heeft Brusselse roots maar woont en leest in Gent.


Melissa Giardina

Melissa Giardina is het gezicht van Vindetta! Een bedrijf dat alles verenigt wat Melissa het liefst doet: moderatie, interviewen, redigeren, vertalen, PR en communicatie. Daarnaast is ze een notoir veellezer en werkte ze jarenlang als boekhandelaar. Ze heeft Brusselse roots maar woont en leest in Gent. 

Angelo Tijssens (1986) schreef scenario’s voor gelauwerde films. Met zijn theatergezelschap reisde hij de wereld rond. Nu boort hij een nieuw hoofdstuk aan in zijn creatieve carrière met de publikatie van zijn debuutroman 

, dat in september verschijnt. “Wat ik doe, zijn allemaal variaties op hetzelfde ambacht: verhalen vertellen”, zei hij erover in 

 lopen twee verhaallijnen door elkaar: de jeugd van zijn naamloze hoofdpersonage, een enig kind met een labiele moeder en dezelfde persoon maar dan twintig jaar later, die zijn jeugdliefde opnieuw ontmoet.

Een bijzonder krachtig verhaal waarvoor Tijssens slechts 120 pagina’s nodig had om te vertellen: “Dat was ook de bedoeling. Gebald en compact, ik houd daar wel van…Als het gebald verteld kan worden, moeten er geen extra bomen sneuvelen voor mijn ego”, zei hij hierover.

Tijssens maakt al twaalf jaar deel uit van theatergezelschap Ontroerend Goed dat bekend werd door interactieve voorstellingen. Hij schreef enkele kortfilms en hij gooide hoge ogen op het Filmfestival van Cannes als co-scenarist van 

, twee meermaals bekroonde films van Lukas Dhont. Momenteel werkt Tijssens aan nieuwe film- en televisieprojecten.

Angelo Tijssens

Angelo Tijssens (1986) schreef scenario’s voor gelauwerde films. Met zijn theatergezelschap reisde hij de wereld rond. Nu boort hij een nieuw hoofdstuk aan in zijn creatieve carrière met de publikatie van zijn debuutroman De randen, dat in september verschijnt. “Wat ik doe, zijn allemaal variaties op hetzelfde ambacht: verhalen vertellen”, zei hij erover in De Morgen.

 Big Snake Little Snake

How to write: practical tip for “starting the engine” in fiction with DBC Pierre

Crossing Border is blij DBC Pierre opnieuw te kunnen verwelkomen, als een van de meest compromisloze stemmen uit de literatuur en met zijn nieuwste boek 

 Het is een opeenstapeling van ware verhalen over gokken en over de ongelooflijke kansen in het alledaagse leven op aarde.

De bijnaam die zijn vrienden hem gaven geeft al iets prijs van de start van zijn literaire carrière, want DBC staat voor ‘Dirty, But Clean’. Geboren in Australië, groeide hij op in een rijke Engelse gemeenschap in Mexico. Toch ziet DBC Pierre (1962) zichzelf meer als een Mexicaan dan als een Australiër. Zijn jeugd was niet zonder problemen want zijn familie verloor hun rijkdom en hij raakte verslaafd. Hij hoopte zijn schulden af te kunnen betalen met de inkomsten van zijn debuutroman 

en verdraaid, het geluk lachte hem toe: hij won de Booker Prize en andere prijzen. Hij zei erover in een interview in 2011: “Ik begon want ik was boos. Ik was boos om een aantal redenen maar ik was ook boos over het gebrek aan rede in de wereld. Het was de woede die me deed beginnen.”

DBC Pierre

Crossing Border is blij DBC Pierre opnieuw te kunnen verwelkomen, als een van de meest compromisloze stemmen uit de literatuur en met zijn nieuwste boek Big Snake Little Snake. Het is een opeenstapeling van ware verhalen over gokken en over de ongelooflijke kansen in het alledaagse leven op aarde.

Met de Schotse schrijver David Keenan haalt Crossing Border misschien wel de meest esoterische schrijver aan boord. Keenan (1971) verzon de term ‘free folk’ in 2003 voor en artikel in 

 waar hij negen jaar voor schreef, en later nog de term ‘hypnagogic pop’.

Zijn werk voor het blad hielp het meer te focussen op de experimentele muziekvormen en stromingen. Behalve zijn tijdschriften werk schreef Keenan de klassieker 

, over de connecties tussen de Engelse muziek en het occulte en een reeks romans die begon met 

 die in augustus dit jaar uitkomt, de laatste is.

Keenan begon al vroeg met schrijven, toen hij nog bij zijn ouders woonde: “Ik leefde nog steeds in Airdrie toen ik begon met schrijven. Airdrie is een klein plaatsje zo’n 34 kilometer bij Glasgow vandaan, een magisch stadje eigenlijk, bevolkt door excentriekelingen en weirdos, ondanks zijn reputatie als een lelijke en ruwe plek om in op te groeien.”

David Keenan

Met de Schotse schrijver David Keenan haalt Crossing Border misschien wel de meest esoterische schrijver aan boord. Keenan (1971) verzon de term ‘free folk’ in 2003 voor en artikel in The Wire waar hij negen jaar voor schreef, en later nog de term ‘hypnagogic pop’.

DBC Pierre and David Keenan

BLOND - Behalve Jij

De drie vrouwen van de Antwerpse band BLOND vormen de motor, die songs produceert met scherpe, maar gevoelige teksten. De brandstof voor hun synths is hun female power. "Van der Aas voorliefde voor eightiespop, Notenbaerts hiphop- en spoken-wordachtergrond, Talbuts talent voor harmonische samenzang dat ze overhield aan haar jaren in een katholiek koor en uiteraard hun gedeelde liefde voor kleinkunst. Blond is er voor fans van Robyn, Liesbeth List én De Jeugd van Tegenwoordig”, schreef Jozefien Wouters in 

Deze ingrediënten leveren een mix op van intieme beschouwingen die je soms met een schok uit je eigen leven herkent, ingebed in prachtige, warme melodielijnen, meerstemmige zang en ritmische synthesizer-lijnen. De muziek van BLOND draagt weliswaar een diepere boodschap, maar bevat ook een dosis humor en een persoonlijk verhaal. BLOND wil het stereotype van het domme blondje terugclaimen en het woord een nieuwe betekenis geven. BLOND won afgelopen april de Nekka-Nacht wedstrijd.

BLOND

De drie vrouwen van de Antwerpse band BLOND vormen de motor, die songs produceert met scherpe, maar gevoelige teksten. De brandstof voor hun synths is hun female power. "Van der Aas voorliefde voor eightiespop, Notenbaerts hiphop- en spoken-wordachtergrond, Talbuts talent voor harmonische samenzang dat ze overhield aan haar jaren in een katholiek koor en uiteraard hun gedeelde liefde voor kleinkunst. Blond is er voor fans van Robyn, Liesbeth List én De Jeugd van Tegenwoordig”, schreef Jozefien Wouters in Knack Focus.

Imaginary Sister - I'm so sweet (Music Video)

Het Antwerpse folk noir duo Imaginary Sister bestaat uit zangeres Kathy Vanhout en gitarist Vik Hardy. Het tweetal gebruikt minimalistische elementen en een zacht, bijna verstild stemgeluid om de contouren van hun nummers te schetsen. “Alles had evengoed anders kunnen zijn, en alles wat is, is daarom niet belangrijker dan wat niet is”, zegt het duo hierover. Over het nummer 

 schreef een recensent: “Uitzonderlijk prachtig is de stem van zangeres Kathy Vanhout, die samensmelt met het snarenspel van Vik Hardy. Zo maken ze van dit verhaal over schoonheid en jaloezie een nummer dat je meteen bij je nekvel grijpt.” 

Imaginary Sister

Het Antwerpse folk noir duo Imaginary Sister bestaat uit zangeres Kathy Vanhout en gitarist Vik Hardy. Het tweetal gebruikt minimalistische elementen en een zacht, bijna verstild stemgeluid om de contouren van hun nummers te schetsen. “Alles had evengoed anders kunnen zijn, en alles wat is, is daarom niet belangrijker dan wat niet is”, zegt het duo hierover. Over het nummer Exceptionally Pretty schreef een recensent: “Uitzonderlijk prachtig is de stem van zangeres Kathy Vanhout, die samensmelt met het snarenspel van Vik Hardy. Zo maken ze van dit verhaal over schoonheid en jaloezie een nummer dat je meteen bij je nekvel grijpt.”